Ένας σερίφης, με έξι αστέρια!
Η αγχωτική επικράτηση του Παναθηναϊκού, η βαριά φανέλα των... έξι αστέρων και ο ανεπανάληπτος Δημήτρης Διαμαντίδης.
Γράφει ο Κώστας Τάτσης
Ήταν ένα ματς, γκραν γκινιόλ! Αν έχανε, αποχαιρετούσε από τώρα τη διοργάνωση. Αποχαιρετούσε το «όνειρο» του Φάιναλ φορ που είχε ως στόχο από την αρχή της σεζόν. Αλλά όταν είσαι Παναθηναϊκός, δεν μπορείς να χάνεις με κάτω τα χέρια. Όταν έχεις λάβει μέρος στους «4» της Ευρώπης αμέτρητες φορές, έχοντας κατακτήσει έξι ευρωπαϊκά τρόπαια, πρέπει να παίξεις και για την ιστορία σου.
Όλοι στο «πράσινο στρατόπεδο» ήξεραν εξαρχής πως θα είναι το δυσκολότερο παιχνίδι της χρονιάς. «Ζωής και θανάτου» με λίγα λόγια. Το άγχος του «πρέπει», τους κυρίευε. Το έδειξαν άλλωστε και την ώρα που έπαιζαν. Βιαστικές πάσες, άστοχα σουτ -ελεύθερα κυρίως. Όμως, είχε τρία βασικά όπλα. Την άμυνα, το ιδανικό ξεκίνημα και το βάρος της φανέλας του.
Η «έκρηξη»
Έπρεπε να δείξει από την αρχή, πως θέλει το ματς. Αυτό έκανε! Άρχισε να πιέζει την ΤΣΣΚΑ σε όλα τα μήκη και πλάτη του γηπέδου. Το πάθος και η ενέργεια που έβγαλε στο παρκέ σε συνεργασία με τη σκληρή άμυνά του, τον βοήθησαν να «ξεφύγει». Βέβαια, όπως έχω ξαναγράψει, αν δεν βάλεις γκολ, δεν θα πανηγυρίσεις στο τέλος. Ο Παναθηναϊκός λοιπόν, είχε και την απαραίτητη ευστοχία που χρειαζόταν για να πάρει το ροζ φύλλο.
Γράφει ο Κώστας Τάτσης
Ήταν ένα ματς, γκραν γκινιόλ! Αν έχανε, αποχαιρετούσε από τώρα τη διοργάνωση. Αποχαιρετούσε το «όνειρο» του Φάιναλ φορ που είχε ως στόχο από την αρχή της σεζόν. Αλλά όταν είσαι Παναθηναϊκός, δεν μπορείς να χάνεις με κάτω τα χέρια. Όταν έχεις λάβει μέρος στους «4» της Ευρώπης αμέτρητες φορές, έχοντας κατακτήσει έξι ευρωπαϊκά τρόπαια, πρέπει να παίξεις και για την ιστορία σου.
Όλοι στο «πράσινο στρατόπεδο» ήξεραν εξαρχής πως θα είναι το δυσκολότερο παιχνίδι της χρονιάς. «Ζωής και θανάτου» με λίγα λόγια. Το άγχος του «πρέπει», τους κυρίευε. Το έδειξαν άλλωστε και την ώρα που έπαιζαν. Βιαστικές πάσες, άστοχα σουτ -ελεύθερα κυρίως. Όμως, είχε τρία βασικά όπλα. Την άμυνα, το ιδανικό ξεκίνημα και το βάρος της φανέλας του.
Η «έκρηξη»
Έπρεπε να δείξει από την αρχή, πως θέλει το ματς. Αυτό έκανε! Άρχισε να πιέζει την ΤΣΣΚΑ σε όλα τα μήκη και πλάτη του γηπέδου. Το πάθος και η ενέργεια που έβγαλε στο παρκέ σε συνεργασία με τη σκληρή άμυνά του, τον βοήθησαν να «ξεφύγει». Βέβαια, όπως έχω ξαναγράψει, αν δεν βάλεις γκολ, δεν θα πανηγυρίσεις στο τέλος. Ο Παναθηναϊκός λοιπόν, είχε και την απαραίτητη ευστοχία που χρειαζόταν για να πάρει το ροζ φύλλο.
Ο λύκος κι αν εγέρασε...
Ένα μπορεί να είναι το όνομα. Δημήτρης Διαμαντίδης. Πολλοί ισχυρίζονται πως ο αρχηγός του «τριφυλλιού» έχει γεράσει. «Δεν κάνει» πλέον για μπάσκετ. Μέγα λάθος! Ο Διαμαντίδης, ποτέ δεν ήταν ο άνθρωπος που θα σκοράρει 30 πόντους σε ένα ματς. Όμως, ήταν, είναι και θα είναι αυτός, που θα βλέπει την «κρυφή» πάσα καλύτερα από κάθε άλλο πλέι μέικερ στην Ευρώπη. Που θα ξέρει τι να κάνει την... κρίσιμη στιγμή. Που θα μπορέσει να βάλει ένα «Θεότρελο» σουτ την ώρα που δεν το περιμένει κανείς. Αυτός είναι ο αρχηγός του Παναθηναϊκού.
Για την ιστορία, από χθες βρίσκεται στην κορυφή της λίστας των «ασίστ» της Ευρωλίγκα. Ένα μεγάλο κατόρθωμα, για έναν τεράστιο καλαθοσφαιριστή.
Είναι βαριά η φανέλα, μάγκα μου
Όλοι ξέρουμε -και βλέπουμε- πως ο Παναθηναϊκός δεν κάνει και την καλύτερή του σεζόν. Θα έλεγα πως είναι από τις χειρότερες, αν αναλογιστεί κανείς αρκετά πράγματα. Πρώτον, την αλλαγή προπονητή μεσούσης της σεζόν -πρωτόγνωρο φαινόμενο για την ομάδα. Έπειτα, τις βιαστικές επιλογές στο ρόστερ από την αρχή της περιόδου. Επίσης, το γεγονός ότι η ομάδα δεν έχει κάποιο σύστημα μέσα στο γήπεδο. Δεν βλέπει τις εύκολες πάσες, ή τα «miss match» και προσπαθεί να πάρει πόντους από την περιφέρεια και από το «isolation».
Κάπου εκεί, κάνει την εμφάνισή της η... φανέλα. Έξι αστέρια είναι αυτά. Η εμπειρία και το πάθος των παικτών -που καταλαβαίνουν τι βάρος σηκώνουν στις πλάτες τους- βοηθάει και με το παραπάνω για να έρθει η νίκη. Αυτό μίλησε και χθες. Το «τριφύλλι» έκανε φθηνά λάθη, σε κρίσιμα σημεία του παιχνιδιού, που θα μπορούσαν να του «κλέψουν» τη νίκη.
Όμως, η βαριά φανέλα του συλλόγου... μίλησε. Ο «εξάστερος σερίφης» επέβαλλε την τάξη και καθάρισε για ακόμη μία φορά. Ας ελπίζουμε, στο επόμενο ματς, οι «πράσινοι» να είναι πιο σοβαροί και να πάρουν με περισσότερη ευκολία την πολυπόθητη νίκη. Η ΤΣΣΚΑ είναι μεγάλη ομάδα. Αλλά, για να λέμε και «του στραβού το δίκιο», άτρωτη ΔΕΝ είναι. Ποτέ δεν ήταν.
Ο Παναθηναϊκός μπορεί! Αρκεί, να το πιστέψει.
Για την ιστορία, από χθες βρίσκεται στην κορυφή της λίστας των «ασίστ» της Ευρωλίγκα. Ένα μεγάλο κατόρθωμα, για έναν τεράστιο καλαθοσφαιριστή.
Είναι βαριά η φανέλα, μάγκα μου
Όλοι ξέρουμε -και βλέπουμε- πως ο Παναθηναϊκός δεν κάνει και την καλύτερή του σεζόν. Θα έλεγα πως είναι από τις χειρότερες, αν αναλογιστεί κανείς αρκετά πράγματα. Πρώτον, την αλλαγή προπονητή μεσούσης της σεζόν -πρωτόγνωρο φαινόμενο για την ομάδα. Έπειτα, τις βιαστικές επιλογές στο ρόστερ από την αρχή της περιόδου. Επίσης, το γεγονός ότι η ομάδα δεν έχει κάποιο σύστημα μέσα στο γήπεδο. Δεν βλέπει τις εύκολες πάσες, ή τα «miss match» και προσπαθεί να πάρει πόντους από την περιφέρεια και από το «isolation».
Κάπου εκεί, κάνει την εμφάνισή της η... φανέλα. Έξι αστέρια είναι αυτά. Η εμπειρία και το πάθος των παικτών -που καταλαβαίνουν τι βάρος σηκώνουν στις πλάτες τους- βοηθάει και με το παραπάνω για να έρθει η νίκη. Αυτό μίλησε και χθες. Το «τριφύλλι» έκανε φθηνά λάθη, σε κρίσιμα σημεία του παιχνιδιού, που θα μπορούσαν να του «κλέψουν» τη νίκη.
Όμως, η βαριά φανέλα του συλλόγου... μίλησε. Ο «εξάστερος σερίφης» επέβαλλε την τάξη και καθάρισε για ακόμη μία φορά. Ας ελπίζουμε, στο επόμενο ματς, οι «πράσινοι» να είναι πιο σοβαροί και να πάρουν με περισσότερη ευκολία την πολυπόθητη νίκη. Η ΤΣΣΚΑ είναι μεγάλη ομάδα. Αλλά, για να λέμε και «του στραβού το δίκιο», άτρωτη ΔΕΝ είναι. Ποτέ δεν ήταν.
Ο Παναθηναϊκός μπορεί! Αρκεί, να το πιστέψει.
Δημοσίευση 22/04/2014 (15:31)