Θέλει μαγκιά...
Η τεράστια νίκη του Ολυμπιακού επί της Ρεάλ, η καρδιά και το πάθος του «Βασιλιά» της Ευρώπης.
Γράφει ο Κώστας Τάτσης
Τεράστια νίκη! Μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί η σημερινή επικράτηση του Ολυμπιακού επί της Ρεάλ Μαδρίτης. Νίκη που τον βάζει πάλι στο παιχνίδι της πρόκρισης. Όχι ότι δεν ήταν, αλλά όπως και να το κάνουμε, το ηθικό αναπτερώνεται μετά από τέτοια ματς. Η ομάδα συσπειρώνεται ολοένα και περισσότερο και η νίκη δεν είναι πια τόσο δύσκολη υπόθεση.
Η ανάγκη
Χρειαζόταν το ροζ φύλλο όσο τίποτε άλλο. Έπρεπε να παίξει για την ιστορία, τον κόσμο και την αξιοπρέπειά του. Δεν γίνεται να είσαι ο πρωταθλητής Ευρώπης και να παραδίνεσαι τόσο εύκολα. Η ανάγκη για τη νίκη, τον έκανε να προσπαθήσει ακόμη περισσότερο. Όμως, ας μη γελιόμαστε. Τακτικά -τουλάχιστον σήμερα- ήταν εξαιρετικός. Έπαιξε καλή άμυνα αι στα κρίσιμα, ήταν ψύχραιμος.
Η ομάδα και ο... Ντάνστον
Ομαδική δουλειά. Πολλοί λένε τη φράση, λίγοι την κάνουν πράξη. Οι «ερυθρόλευκοι», ΕΠΡΕΠΕ να παίξουν ομαδικά. Να μην κοιτάξουν ούτε μια στιγμή το «εγώ». Να μείνουν συγκεντρωμένοι στο «εμείς». Κάτι που δεν έκανε η «βασίλισσα». Ο Ολυμπιακός είχε σε τρομερή μέρα τον Μπράιαν Ντάνστον. Απίστευτη εμφάνιση με 21 πόντους (9/10 δίποντα) και 9 ριμπάουντ. Από κοντά και ο Βασίλης Σπανούλης, με 17 πόντους. ΟΜΩΣ, κανείς από τους δύο δεν προσπάθησε να... ψηλώσει τη μύτη του. Από την άλλη, Ρούντι και Σέρχι (Ροντρίγκεζ), κοιτούν ποιος θα κόψει πρώτος το «νήμα». Μέγα λάθος για παίκτες τέτοιου βεληνεκούς.
Σπρώξτε βρε, κερδίζουμε!
Κάποια στιγμή, ο Ολυμπιακός έδειχνε να «πέφτει». Η Ρεάλ επέστρεφε σιγά-σιγά, δείχνοντας πως θέλει να γυρίσει τούμπα το ματς. Το μομέντουμ «κυκλοφορούσε» σε ισπανικά... λημέρια. Κάπου εκεί, μίλησε η έδρα. Το ΣΕΦ, ανέβασε λίγο τα ντεσιμπέλ, οι παίκτες αφυπνίστηκαν, ο Ντάνστον είχε κέφια και οι Πειραιώτες έφεραν τη διαφορά για ξανά στα... μέτρα τους.
Πάθος-καρδιά-ψυχή
Το «τρίο» των παραγόντων που κάνει πάντα τη διαφορά. Πέρα από κάθε τακτική, το πάθος, η καρδιά και η ψυχή μπορούν να ξεπεράσουν τα όρια. Ο Ολυμπιακός, είχε -και- απ’ αυτό. Είχε όμως κι άλλα. Είχε μαγκιά. Είχε ΑΡΧΙΔΙΑ! Το σημαντικό είναι πως και στα δύσκολα δεν παραδόθηκε ποτέ. Το έχω ξαναπεί και θα το πω και τώρα. «Ηττημένος δεν είναι αυτός που χάνει, αλλά αυτός που παραιτείται..». Ο Ολυμπιακός ΔΕΝ παραιτήθηκε. Ο Ολυμπιακός ΔΕΝ είναι ηττημένος. Είναι νικητής και με το παραπάνω. Μπορεί να προκριθεί. Και αν είναι σωστός και συνεπής, θα τα καταφέρει! Έχει πολύ ψωμί αυτή η σειρά...
Γράφει ο Κώστας Τάτσης
Τεράστια νίκη! Μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί η σημερινή επικράτηση του Ολυμπιακού επί της Ρεάλ Μαδρίτης. Νίκη που τον βάζει πάλι στο παιχνίδι της πρόκρισης. Όχι ότι δεν ήταν, αλλά όπως και να το κάνουμε, το ηθικό αναπτερώνεται μετά από τέτοια ματς. Η ομάδα συσπειρώνεται ολοένα και περισσότερο και η νίκη δεν είναι πια τόσο δύσκολη υπόθεση.
Η ανάγκη
Χρειαζόταν το ροζ φύλλο όσο τίποτε άλλο. Έπρεπε να παίξει για την ιστορία, τον κόσμο και την αξιοπρέπειά του. Δεν γίνεται να είσαι ο πρωταθλητής Ευρώπης και να παραδίνεσαι τόσο εύκολα. Η ανάγκη για τη νίκη, τον έκανε να προσπαθήσει ακόμη περισσότερο. Όμως, ας μη γελιόμαστε. Τακτικά -τουλάχιστον σήμερα- ήταν εξαιρετικός. Έπαιξε καλή άμυνα αι στα κρίσιμα, ήταν ψύχραιμος.
Η ομάδα και ο... Ντάνστον
Ομαδική δουλειά. Πολλοί λένε τη φράση, λίγοι την κάνουν πράξη. Οι «ερυθρόλευκοι», ΕΠΡΕΠΕ να παίξουν ομαδικά. Να μην κοιτάξουν ούτε μια στιγμή το «εγώ». Να μείνουν συγκεντρωμένοι στο «εμείς». Κάτι που δεν έκανε η «βασίλισσα». Ο Ολυμπιακός είχε σε τρομερή μέρα τον Μπράιαν Ντάνστον. Απίστευτη εμφάνιση με 21 πόντους (9/10 δίποντα) και 9 ριμπάουντ. Από κοντά και ο Βασίλης Σπανούλης, με 17 πόντους. ΟΜΩΣ, κανείς από τους δύο δεν προσπάθησε να... ψηλώσει τη μύτη του. Από την άλλη, Ρούντι και Σέρχι (Ροντρίγκεζ), κοιτούν ποιος θα κόψει πρώτος το «νήμα». Μέγα λάθος για παίκτες τέτοιου βεληνεκούς.
Σπρώξτε βρε, κερδίζουμε!
Κάποια στιγμή, ο Ολυμπιακός έδειχνε να «πέφτει». Η Ρεάλ επέστρεφε σιγά-σιγά, δείχνοντας πως θέλει να γυρίσει τούμπα το ματς. Το μομέντουμ «κυκλοφορούσε» σε ισπανικά... λημέρια. Κάπου εκεί, μίλησε η έδρα. Το ΣΕΦ, ανέβασε λίγο τα ντεσιμπέλ, οι παίκτες αφυπνίστηκαν, ο Ντάνστον είχε κέφια και οι Πειραιώτες έφεραν τη διαφορά για ξανά στα... μέτρα τους.
Πάθος-καρδιά-ψυχή
Το «τρίο» των παραγόντων που κάνει πάντα τη διαφορά. Πέρα από κάθε τακτική, το πάθος, η καρδιά και η ψυχή μπορούν να ξεπεράσουν τα όρια. Ο Ολυμπιακός, είχε -και- απ’ αυτό. Είχε όμως κι άλλα. Είχε μαγκιά. Είχε ΑΡΧΙΔΙΑ! Το σημαντικό είναι πως και στα δύσκολα δεν παραδόθηκε ποτέ. Το έχω ξαναπεί και θα το πω και τώρα. «Ηττημένος δεν είναι αυτός που χάνει, αλλά αυτός που παραιτείται..». Ο Ολυμπιακός ΔΕΝ παραιτήθηκε. Ο Ολυμπιακός ΔΕΝ είναι ηττημένος. Είναι νικητής και με το παραπάνω. Μπορεί να προκριθεί. Και αν είναι σωστός και συνεπής, θα τα καταφέρει! Έχει πολύ ψωμί αυτή η σειρά...
Δημοσίευση 21/04/2014 (23:02)