Μακάρι να ήταν ψέμα...
Σαν σήμερα πριν από δέκα χρόνια, «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 52 ετών ο Γιάννης Κυράστας. Δυστυχώς, δεν ήταν ψέμα.
Γράφει ο Κώστας Τάτσης
Ήταν πρώτη Απριλίου του 2004. Ήμουν έντεκα χρονών (έκτη δημοτικού) όμως δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ τη συγκεκριμένη μέρα. Είχαμε πάει με το σχολείο μια μίνι εκδρομή στο Γυμνάσιο της πόλης, για μια έκθεση βιβλίου. Η ώρα περνούσε αργά και βασανιστικά για εμάς τα παιδιά. Την ώρα που φεύγαμε, έσκασε σαν βόμβα η είδηση από το στόμα ενός φίλου μου. «Κώστα, πέθανε ο Κυράστας», μου είπε. Σαστίζω προς στιγμήν, και απαντάω «Πες μου ότι είναι ψέμα. Μόνο αυτό». Δυστυχώς δεν ήταν.
Ο «έρωτας» και η καταξίωση
Γεννήθηκε στις 25 Νοεμβρίου του 1952. Από μικρός ήταν... ερωτευμένος με την «στρογγυλή θεά». Έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα σε ηλικία 8 ετών, στις ακαδημίες του Ολυμπιακού. Το 1972, με το μεράκι και το πείσμα του, κατάφερε να μπει στις προπονήσεις της μεγάλης ομάδας, υπό τις οδηγίες του Λάκη Πετρόπουλου και πραγματοποίησε την πρώτη του συμμετοχή με τα «ερυθρόλευκα» στις 10 Δεκεμβρίου 1972 με αντίπαλο την Καβάλα (0-0). Με την ομάδα του Πειραιά, αγωνίστηκε συνολικά σε 223 αγώνες από τους οποίους οι 16 ήταν ευρωπαϊκοί, κατακτώντας πέντε πρωταθλήματα και τρία κύπελλα. Αποχώρησε το καλοκαίρι 1981.
Η μεταγραφή στον «αιώνιο»
Την ίδια χρονιά αποφασίζει να πάρει μεταγραφή στον Παναθηναϊκό. Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης «ταράζει τα νερά» και τον φέρνει στο «πράσινο στρατόπεδο». Εκεί μένει μέχρι το 1986, συνεχίζοντας να πετυχαίνει. Απολογισμός; Ένα πρωτάθλημα, δύο Κύπελλα και μια επιτυχημένη πορεία στη Ευρώπη (14 εμφανίσεις), φθάνοντας παράλληλα στα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών της σεζόν 1984-85. Τον Νοέμβριο του 1986 αγωνίστηκε για τελευταία φορά ενάντια στον Άρη και κατόπιν αποσύρθηκε.
Ο Κυράστας πάει... Εθνική
Με τη «γαλανόλευκη» αγωνίστηκε 46 φορές. Το ντεμπούτο του το έκανε στις 15 Νοεμβρίου 1975, σε φιλικό κόντρα στην Κύπρο, ενώ την τελευταία του εμφάνιση κόντρα στην Πολωνία, στο ΟΑΚΑ, για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1986.
Η προπονητική του καριέρα
Μετά την ολοκλήρωση της ποδοσφαιρικής του καριέρας, αποφάσισε να γίνει προπονητής. Ξεκίνησε, λοιπόν, την προπονητική του καριέρα από τον Εθνικό Ελληνορώσων και στην συνεχεία σε Μεσολόγγι, Προοδευτική και τον Εθνικό. Ακόμη, έχει περάσει από τους πάγκους των Παναργειακού, Πανιωνίου και Πανηλειακού, ενώ την σεζόν 1999-00 πηγαίνει στον Παναθηναϊκό.
Με τους «πράσινους» είχε δύο θητείες. Την πρώτη του σεζόν στο «τριφύλλι» έφτασε μια ανάσα από την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Παρότι δεν πήρε κάποιο τίτλο με τον Παναθηναϊκό, άδικα για πολλούς φιλάθλους, βραβεύτηκε ως «Καλύτερος Προπονητής 1999-2000» στα Ποδοσφαιρικά βραβεία του συλλόγου ποδοσφαιριστών (ΠΣΑΠ). Την επόμενη χρόνια κάθεται στον πάγκο του Ηρακλή.
Στη δεύτερη παρουσία του στον Παναθηναϊκό, ξεκίνησε την επιτυχημένη πορεία της περιόδου 2001-2002 του Τσάμπιονς Λιγκ, βάζοντας τις βάσεις για την εντυπωσιακή κατάληξη στις οκτώ καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης. Στις 9 Δεκεμβρίου του 2001 μετά από το παιχνίδι κόντρα στον ΠΑΟΚ, ανακοινώνει την αποχώρησή του από τον πάγκο των «πρασίνων». Διάδοχός του ο Σέρτζιο Μαρκαριάν, με τον οποίο ολοκληρώθηκε και το ευρωπαϊκό «ταξίδι» του Παναθηναϊκού.
Όταν «έσβησε» το χαμόγελο όλων
Στις 5 Μαρτίου 2004 ο Γιάννης Κυράστας μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο έχοντας προσβληθεί από τη νόσο του Φουρνιέ. Η πορεία της υγείας του παρουσίασε αρκετές μεταπτώσεις και ενώ η κατάστασή του άρχισε να γίνεται αισιόδοξη, επιπλοκές του στέρησαν τη ζωή σε ηλικία μόλις 52 χρονών, την 1η Απριλίου 2004.
Τον τίμησαν όπως έπρεπε
Η μετέπειτα κατάκτηση του νταμπλ από τον Παναθηναϊκό την περίοδο 2003-2004 αφιερώθηκε από πολλούς ποδοσφαιριστές και μη, στον αξέχαστο προπονητή, με το σύνθημα «Αυτή η κούπα, θα φτάσει στα άστρα, για τον Γιάννη τον Κυράστα». Στις 2 Φεβρουαρίου του 2008, όταν ο Παναθηναϊκός συμπλήρωσε 100 χρόνια ζωής, στη γιορτή που πραγματοποιήθηκε στο κλειστό του ΟΑΚΑ, ο Γιάννης Κυράστας τιμήθηκε για την προσφορά του στο σύλλογο. Το βραβείο παρέλαβε η σύζυγος του Ρούλα.
Ο δικός μου επίλογος
Ο Γιάννης Κυράστας ήταν, είναι και θα είναι ο αγαπημένος μου Έλληνας προπονητής. Τον θυμάμαι ακόμη και τώρα, εκεί, στον πάγκο του Παναθηναϊκού, να κάθεται δίνοντας οδηγίες. Τον θυμάμαι να πανηγυρίζει σαν τρελός τα γκολ των «πρασίνων» κόντρα στα «μεγαθήρια» του Τσάμπιονς Λιγκ. Τον θυμάμαι επίσης να δείχνει την ανθρωπιά του, όταν μετά το μεγάλο διπλό επί της Σάλκε στο «Γκεζελγκίρχεν» σχολίασε το θλιβερό γεγονός της τρομοκρατικής επίθεσης στις ΗΠΑ (11 Σεπτεμβρίου 2001-Δίδυμοι Πύργοι). Ένας από τους πιο αγαπητούς ανθρώπους της «πράσινης» εξέδρας. Φινετσάτος, ταπεινός και με ένα χαμόγελο να είναι πάντοτε ζωγραφισμένο στα χείλη του. Να μας προσέχεις και 'μας από κει ψηλά κυρ Γιάννη...
Γράφει ο Κώστας Τάτσης
Ήταν πρώτη Απριλίου του 2004. Ήμουν έντεκα χρονών (έκτη δημοτικού) όμως δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ τη συγκεκριμένη μέρα. Είχαμε πάει με το σχολείο μια μίνι εκδρομή στο Γυμνάσιο της πόλης, για μια έκθεση βιβλίου. Η ώρα περνούσε αργά και βασανιστικά για εμάς τα παιδιά. Την ώρα που φεύγαμε, έσκασε σαν βόμβα η είδηση από το στόμα ενός φίλου μου. «Κώστα, πέθανε ο Κυράστας», μου είπε. Σαστίζω προς στιγμήν, και απαντάω «Πες μου ότι είναι ψέμα. Μόνο αυτό». Δυστυχώς δεν ήταν.
Ο «έρωτας» και η καταξίωση
Γεννήθηκε στις 25 Νοεμβρίου του 1952. Από μικρός ήταν... ερωτευμένος με την «στρογγυλή θεά». Έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα σε ηλικία 8 ετών, στις ακαδημίες του Ολυμπιακού. Το 1972, με το μεράκι και το πείσμα του, κατάφερε να μπει στις προπονήσεις της μεγάλης ομάδας, υπό τις οδηγίες του Λάκη Πετρόπουλου και πραγματοποίησε την πρώτη του συμμετοχή με τα «ερυθρόλευκα» στις 10 Δεκεμβρίου 1972 με αντίπαλο την Καβάλα (0-0). Με την ομάδα του Πειραιά, αγωνίστηκε συνολικά σε 223 αγώνες από τους οποίους οι 16 ήταν ευρωπαϊκοί, κατακτώντας πέντε πρωταθλήματα και τρία κύπελλα. Αποχώρησε το καλοκαίρι 1981.
Η μεταγραφή στον «αιώνιο»
Την ίδια χρονιά αποφασίζει να πάρει μεταγραφή στον Παναθηναϊκό. Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης «ταράζει τα νερά» και τον φέρνει στο «πράσινο στρατόπεδο». Εκεί μένει μέχρι το 1986, συνεχίζοντας να πετυχαίνει. Απολογισμός; Ένα πρωτάθλημα, δύο Κύπελλα και μια επιτυχημένη πορεία στη Ευρώπη (14 εμφανίσεις), φθάνοντας παράλληλα στα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών της σεζόν 1984-85. Τον Νοέμβριο του 1986 αγωνίστηκε για τελευταία φορά ενάντια στον Άρη και κατόπιν αποσύρθηκε.
Ο Κυράστας πάει... Εθνική
Με τη «γαλανόλευκη» αγωνίστηκε 46 φορές. Το ντεμπούτο του το έκανε στις 15 Νοεμβρίου 1975, σε φιλικό κόντρα στην Κύπρο, ενώ την τελευταία του εμφάνιση κόντρα στην Πολωνία, στο ΟΑΚΑ, για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1986.
Η προπονητική του καριέρα
Μετά την ολοκλήρωση της ποδοσφαιρικής του καριέρας, αποφάσισε να γίνει προπονητής. Ξεκίνησε, λοιπόν, την προπονητική του καριέρα από τον Εθνικό Ελληνορώσων και στην συνεχεία σε Μεσολόγγι, Προοδευτική και τον Εθνικό. Ακόμη, έχει περάσει από τους πάγκους των Παναργειακού, Πανιωνίου και Πανηλειακού, ενώ την σεζόν 1999-00 πηγαίνει στον Παναθηναϊκό.
Με τους «πράσινους» είχε δύο θητείες. Την πρώτη του σεζόν στο «τριφύλλι» έφτασε μια ανάσα από την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Παρότι δεν πήρε κάποιο τίτλο με τον Παναθηναϊκό, άδικα για πολλούς φιλάθλους, βραβεύτηκε ως «Καλύτερος Προπονητής 1999-2000» στα Ποδοσφαιρικά βραβεία του συλλόγου ποδοσφαιριστών (ΠΣΑΠ). Την επόμενη χρόνια κάθεται στον πάγκο του Ηρακλή.
Στη δεύτερη παρουσία του στον Παναθηναϊκό, ξεκίνησε την επιτυχημένη πορεία της περιόδου 2001-2002 του Τσάμπιονς Λιγκ, βάζοντας τις βάσεις για την εντυπωσιακή κατάληξη στις οκτώ καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης. Στις 9 Δεκεμβρίου του 2001 μετά από το παιχνίδι κόντρα στον ΠΑΟΚ, ανακοινώνει την αποχώρησή του από τον πάγκο των «πρασίνων». Διάδοχός του ο Σέρτζιο Μαρκαριάν, με τον οποίο ολοκληρώθηκε και το ευρωπαϊκό «ταξίδι» του Παναθηναϊκού.
Όταν «έσβησε» το χαμόγελο όλων
Στις 5 Μαρτίου 2004 ο Γιάννης Κυράστας μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο έχοντας προσβληθεί από τη νόσο του Φουρνιέ. Η πορεία της υγείας του παρουσίασε αρκετές μεταπτώσεις και ενώ η κατάστασή του άρχισε να γίνεται αισιόδοξη, επιπλοκές του στέρησαν τη ζωή σε ηλικία μόλις 52 χρονών, την 1η Απριλίου 2004.
Τον τίμησαν όπως έπρεπε
Η μετέπειτα κατάκτηση του νταμπλ από τον Παναθηναϊκό την περίοδο 2003-2004 αφιερώθηκε από πολλούς ποδοσφαιριστές και μη, στον αξέχαστο προπονητή, με το σύνθημα «Αυτή η κούπα, θα φτάσει στα άστρα, για τον Γιάννη τον Κυράστα». Στις 2 Φεβρουαρίου του 2008, όταν ο Παναθηναϊκός συμπλήρωσε 100 χρόνια ζωής, στη γιορτή που πραγματοποιήθηκε στο κλειστό του ΟΑΚΑ, ο Γιάννης Κυράστας τιμήθηκε για την προσφορά του στο σύλλογο. Το βραβείο παρέλαβε η σύζυγος του Ρούλα.
Ο δικός μου επίλογος
Ο Γιάννης Κυράστας ήταν, είναι και θα είναι ο αγαπημένος μου Έλληνας προπονητής. Τον θυμάμαι ακόμη και τώρα, εκεί, στον πάγκο του Παναθηναϊκού, να κάθεται δίνοντας οδηγίες. Τον θυμάμαι να πανηγυρίζει σαν τρελός τα γκολ των «πρασίνων» κόντρα στα «μεγαθήρια» του Τσάμπιονς Λιγκ. Τον θυμάμαι επίσης να δείχνει την ανθρωπιά του, όταν μετά το μεγάλο διπλό επί της Σάλκε στο «Γκεζελγκίρχεν» σχολίασε το θλιβερό γεγονός της τρομοκρατικής επίθεσης στις ΗΠΑ (11 Σεπτεμβρίου 2001-Δίδυμοι Πύργοι). Ένας από τους πιο αγαπητούς ανθρώπους της «πράσινης» εξέδρας. Φινετσάτος, ταπεινός και με ένα χαμόγελο να είναι πάντοτε ζωγραφισμένο στα χείλη του. Να μας προσέχεις και 'μας από κει ψηλά κυρ Γιάννη...
Δημοσίευση 01/04/2014 (17:45)