Μη με υποτιμάς, γιατί θα χάσεις!
Ο Κώστας Τάτσης, σχολιάζει μέσω του eksoapotadontia.weebly.com, την πορεία της εθνικής μας, τονίζοντας παράλληλα πως ο δρόμος για το μετάλλιο είναι δύσκολος.
Μπράβο και πάλι μπράβο! Μέχρι στιγμής κάνουμε ένα πολύ καλό τουρνουά και αυτό το «πέντε στα πέντε» αντικατοπτρίζει πλήρως την εικόνα και τις ικανότητές μας. Όμως, όσο κι αν πανηγυρίζουμε, ο δρόμος για τη ζώνη των μεταλλίων, είναι δύσκολος και μακρύς. Δεν γίναμε ξαφνικά «τυφώνας» που «σαρώνει» τους πάντες και τα πάντα στο διάβα του.
Το ξεκίνημά μας ήταν εξαιρετικό. Κερδίσαμε τους Σκοπιανούς χωρίς να εντυπωσιάσουμε. Δείξαμε κάποια καλά στοιχεία στην επίθεσή μας. Παρουσιάσαμε όμως και αρκετά κενά στην άμυνα. Αυτά, μέρα με τη μέρα, τα διορθώσαμε πλήρως. Δείξαμε (κυρίως με Κροάτες και Σλοβένους) πως αν είμαστε σοβαροί, μπορούμε να πάρουμε ακόμη και το δυσκολότερο παιχνίδι. Με τους Γεωργιανούς το πράγμα «ρόλαρε». Πήραμε τη νίκη... από τα αποδυτήρια. Το τελευταίο ματς κόντρα στους Ολλανδούς... δεν πιάνεται. Κάναμε προπόνηση και συντήρηση δυνάμεων.
Από εδώ και πέρα αρχίζει... το καλό. Όπως πολύ σωστά είπε και ο κόουτς Κατσικάρης, ο αγώνας με το Βέλγιο, μόνο εύκολος δεν θα είναι. Το συγκρότημα του Έντι Κάστελς είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Έχουν μόνο έναν «καθαρό» ψηλό (Κέβιν Τούμπα) και γι’ αυτό αρέσκονται να σουτάρουν έξω από τα 6,75. Αυτό θα είναι ένα πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει η εθνική μας ομάδα. Θα πρέπει δηλαδή να «κοιτάει» περισσότερο την περιφερειακή της άμυνα. Γιατί όχι μόνο «βομβαρδίζουν», αλλά βρίσκουν και τον στόχο.
Από κει και πέρα, θα πρέπει να είμαστε κι εμείς πολύ προσηλωμένοι στην επίθεση. Οι Βέλγοι έχουν ένα «σκληρό» σύνολο. Δεν αστειεύονται καθόλου. Και κάποιες φορές, ακριβώς λόγω της «σκληρότητάς» τους, εκνευρίζουν τον αντίπαλο. Σε αυτό το κομμάτι, δεν μας φοβάμαι. Υπάρχουν παίκτες με εμπειρία στη δωδεκάδα μας οι οποίοι θα μπορέσουν να ηρεμήσουν τους πιο «ευέξαπτους». Αν πάλι κερδίσουμε το Βέλγιο, κατά πάσα πιθανότητα, θα παίξουμε με τους Ισπανούς. Τους «αχώνευτους» όπως λένε μερικοί. Και δεν τους αδικώ. Όμως, αυτοί οι... αχώνευτοι, έχουν ομαδάρα. Γκασόλ, Μίροτιτς, Ρούντι, Σέρχι, Ρέγες είναι τα βασικά τους «όπλα». Υπάρχουν κι άλλα από πίσω. Δεν πρέπει να τους υποτιμήσουμε. Αν νομίζουμε πως θα τους «φάμε» τόσο εύκολα, είμαστε γελασμένοι. Από δω και στο εξής, όλα τα παιχνίδια είναι κρίσιμα. Είτε παίζεις με τη Γεωργία, είτε με τη Γαλλία, πρέπει να δίνεις την ίδια προσοχή. Γιατί όλα αυτά, τα νοκ-άουτ, παιχνίδια, κρύβουν κινδύνους. Αν υποτιμήσεις, έχασες!
Ας ξεκινήσουμε με το «ροζ φύλλο» το Σάββατο και όλα τ’ άλλα, θα έρθουν από μόνα τους. Κοιτάζουμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά. Αν πούμε από τώρα «είμαστε ήδη στα μετάλλια» τότε... «το χάσαμε το κορμί, πατριώτη». Έχουμε τις δυνατότητες να φθάσουμε ψηλά. Το πιστεύουμε. Με λίγη τύχη, θα το κάνουμε και πράξη. Πάμε, σαν άλλοτε!
Δημοσίευση από EDITOR 11/09/2015 17:23
Μπράβο και πάλι μπράβο! Μέχρι στιγμής κάνουμε ένα πολύ καλό τουρνουά και αυτό το «πέντε στα πέντε» αντικατοπτρίζει πλήρως την εικόνα και τις ικανότητές μας. Όμως, όσο κι αν πανηγυρίζουμε, ο δρόμος για τη ζώνη των μεταλλίων, είναι δύσκολος και μακρύς. Δεν γίναμε ξαφνικά «τυφώνας» που «σαρώνει» τους πάντες και τα πάντα στο διάβα του.
Το ξεκίνημά μας ήταν εξαιρετικό. Κερδίσαμε τους Σκοπιανούς χωρίς να εντυπωσιάσουμε. Δείξαμε κάποια καλά στοιχεία στην επίθεσή μας. Παρουσιάσαμε όμως και αρκετά κενά στην άμυνα. Αυτά, μέρα με τη μέρα, τα διορθώσαμε πλήρως. Δείξαμε (κυρίως με Κροάτες και Σλοβένους) πως αν είμαστε σοβαροί, μπορούμε να πάρουμε ακόμη και το δυσκολότερο παιχνίδι. Με τους Γεωργιανούς το πράγμα «ρόλαρε». Πήραμε τη νίκη... από τα αποδυτήρια. Το τελευταίο ματς κόντρα στους Ολλανδούς... δεν πιάνεται. Κάναμε προπόνηση και συντήρηση δυνάμεων.
Από εδώ και πέρα αρχίζει... το καλό. Όπως πολύ σωστά είπε και ο κόουτς Κατσικάρης, ο αγώνας με το Βέλγιο, μόνο εύκολος δεν θα είναι. Το συγκρότημα του Έντι Κάστελς είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Έχουν μόνο έναν «καθαρό» ψηλό (Κέβιν Τούμπα) και γι’ αυτό αρέσκονται να σουτάρουν έξω από τα 6,75. Αυτό θα είναι ένα πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει η εθνική μας ομάδα. Θα πρέπει δηλαδή να «κοιτάει» περισσότερο την περιφερειακή της άμυνα. Γιατί όχι μόνο «βομβαρδίζουν», αλλά βρίσκουν και τον στόχο.
Από κει και πέρα, θα πρέπει να είμαστε κι εμείς πολύ προσηλωμένοι στην επίθεση. Οι Βέλγοι έχουν ένα «σκληρό» σύνολο. Δεν αστειεύονται καθόλου. Και κάποιες φορές, ακριβώς λόγω της «σκληρότητάς» τους, εκνευρίζουν τον αντίπαλο. Σε αυτό το κομμάτι, δεν μας φοβάμαι. Υπάρχουν παίκτες με εμπειρία στη δωδεκάδα μας οι οποίοι θα μπορέσουν να ηρεμήσουν τους πιο «ευέξαπτους». Αν πάλι κερδίσουμε το Βέλγιο, κατά πάσα πιθανότητα, θα παίξουμε με τους Ισπανούς. Τους «αχώνευτους» όπως λένε μερικοί. Και δεν τους αδικώ. Όμως, αυτοί οι... αχώνευτοι, έχουν ομαδάρα. Γκασόλ, Μίροτιτς, Ρούντι, Σέρχι, Ρέγες είναι τα βασικά τους «όπλα». Υπάρχουν κι άλλα από πίσω. Δεν πρέπει να τους υποτιμήσουμε. Αν νομίζουμε πως θα τους «φάμε» τόσο εύκολα, είμαστε γελασμένοι. Από δω και στο εξής, όλα τα παιχνίδια είναι κρίσιμα. Είτε παίζεις με τη Γεωργία, είτε με τη Γαλλία, πρέπει να δίνεις την ίδια προσοχή. Γιατί όλα αυτά, τα νοκ-άουτ, παιχνίδια, κρύβουν κινδύνους. Αν υποτιμήσεις, έχασες!
Ας ξεκινήσουμε με το «ροζ φύλλο» το Σάββατο και όλα τ’ άλλα, θα έρθουν από μόνα τους. Κοιτάζουμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά. Αν πούμε από τώρα «είμαστε ήδη στα μετάλλια» τότε... «το χάσαμε το κορμί, πατριώτη». Έχουμε τις δυνατότητες να φθάσουμε ψηλά. Το πιστεύουμε. Με λίγη τύχη, θα το κάνουμε και πράξη. Πάμε, σαν άλλοτε!
Δημοσίευση από EDITOR 11/09/2015 17:23