Ίσως πρέπει να... θυμηθεί τα παλιά
Το ερώτημα των τελευταίων ημερών στην Ελευσίνα -και συγκεκριμένα, στο μπάσκετ της Ελευσίνας- είναι ένα. Η ομάδα που τρία χρόνια γεύτηκε τη χαρά της Α1 και φέτος υποβιβάστηκε, θα πρέπει να πάει Α2 ή Β’ εθνική; Το θέμα είναι πολύ απλό.
Γράφει ο Κώστας Τάτσης
Ξεκίνησα να παρακολουθώ την ανδρική ομάδα του Πανελευσινιακού (συστηματικά) από τα χρόνια της Β’ εθνικής. Μέχρι και φέτος –που έλειπα λόγω στρατιωτικών υποχρεώσεων- είχα παρευρεθεί σε ΟΛΑ τα παιχνίδια, στο 2ο κλειστό γυμναστήριο Ελευσίνας, ενώ και σε δεκάδες εκτός έδρας ματς. Ταξίδεψα σε Τρίκαλα, Κατερίνη, Πάτρα, Άργος. Ενώ ενίσχυσα την προσπάθεια της «αγάπης» μου και σε περιοχές της Αττικής.
Όταν το «στάχυ» ανέβηκε στη Α2 και μετέπειτα στην Α1 ένιωθα πιο περήφανος από ποτέ. Όταν υποβιβάστηκε, φέτος, ξανά στην Α2 εθνική κατηγορία, έπειτα από μία καταστροφική χρονιά, ένιωθα την ίδια περηφάνεια! Και αυτό γιατί τα καλά πράγματα δεν κρατούν για πάντα. Κάποια στιγμή «κοπάζουν» και επανέρχονται δριμύτερα. Το κακό με το σύλλογο είναι ένα.
Χωρίς φυσικά να θέλω να κατηγορήσω κανέναν, θα πω το εξής. Όταν προβιβαστήκαμε στην Basket League, κάνοντας μια εξαιρετική χρονιά, νομίζαμε πως γίναμε ΥΠΕΡ-σύλλογος. Κάναμε το λάθος και ξεχάσαμε από πού ήρθαμε. Κάναμε το λάθος να ξεχάσαμε ότι πριν από οκτώ, εννιά χρόνια «αλωνίζαμε» σε «κάποια» τοπικά πρωταθλήματα. Κάναμε το λάθος και διαγράψαμε το παρελθόν.
Λίγοι ήταν αυτοί, μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός(!) χεριού, που πατούσαν στα πόδια τους. Οι εκατό, όπως είναι απόλυτα λογικό, «φωνάζουν» πιο δυνατά από τους πέντε. Η «μπάλα» τους πήρε όλους. Και η ομάδα πήρε τον κατήφορο. ΓΟΥΣΤΑΡΩ το οικογενειακό κλίμα και τις αρχές της ομάδας μπάσκετ. Αλλά στα μεγάλα σαλόνια, δεν γίνεται να μείνεις ταπεινός. Γιατί αυτοί που είναι «μέσα στα πράγματα» θα σε κάνουν... μια χαψιά!
Ίσως είναι καλύτερο για όλους μας, η ομάδα να πάει στη Β’ εθνική. Για να είναι περισσότερο ανταγωνιστική. Για να θυμηθεί... τα παλιά. Τότε που δεν υπήρχαν «επαγγελματίες» και μεγάλα συμβόλαια. Τότε που υπήρχαν «παιδιά», τα οποία... πονούσαν τη φανέλα με το στάχυ. Ωραίος ο ανήφορος και οι «γιορτές» στην Α1. Όταν όμως δεν «φυλάγεσαι», η κατηφόρα είναι μεγάλη και επικίνδυνη...
Γράφει ο Κώστας Τάτσης
Ξεκίνησα να παρακολουθώ την ανδρική ομάδα του Πανελευσινιακού (συστηματικά) από τα χρόνια της Β’ εθνικής. Μέχρι και φέτος –που έλειπα λόγω στρατιωτικών υποχρεώσεων- είχα παρευρεθεί σε ΟΛΑ τα παιχνίδια, στο 2ο κλειστό γυμναστήριο Ελευσίνας, ενώ και σε δεκάδες εκτός έδρας ματς. Ταξίδεψα σε Τρίκαλα, Κατερίνη, Πάτρα, Άργος. Ενώ ενίσχυσα την προσπάθεια της «αγάπης» μου και σε περιοχές της Αττικής.
Όταν το «στάχυ» ανέβηκε στη Α2 και μετέπειτα στην Α1 ένιωθα πιο περήφανος από ποτέ. Όταν υποβιβάστηκε, φέτος, ξανά στην Α2 εθνική κατηγορία, έπειτα από μία καταστροφική χρονιά, ένιωθα την ίδια περηφάνεια! Και αυτό γιατί τα καλά πράγματα δεν κρατούν για πάντα. Κάποια στιγμή «κοπάζουν» και επανέρχονται δριμύτερα. Το κακό με το σύλλογο είναι ένα.
Χωρίς φυσικά να θέλω να κατηγορήσω κανέναν, θα πω το εξής. Όταν προβιβαστήκαμε στην Basket League, κάνοντας μια εξαιρετική χρονιά, νομίζαμε πως γίναμε ΥΠΕΡ-σύλλογος. Κάναμε το λάθος και ξεχάσαμε από πού ήρθαμε. Κάναμε το λάθος να ξεχάσαμε ότι πριν από οκτώ, εννιά χρόνια «αλωνίζαμε» σε «κάποια» τοπικά πρωταθλήματα. Κάναμε το λάθος και διαγράψαμε το παρελθόν.
Λίγοι ήταν αυτοί, μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός(!) χεριού, που πατούσαν στα πόδια τους. Οι εκατό, όπως είναι απόλυτα λογικό, «φωνάζουν» πιο δυνατά από τους πέντε. Η «μπάλα» τους πήρε όλους. Και η ομάδα πήρε τον κατήφορο. ΓΟΥΣΤΑΡΩ το οικογενειακό κλίμα και τις αρχές της ομάδας μπάσκετ. Αλλά στα μεγάλα σαλόνια, δεν γίνεται να μείνεις ταπεινός. Γιατί αυτοί που είναι «μέσα στα πράγματα» θα σε κάνουν... μια χαψιά!
Ίσως είναι καλύτερο για όλους μας, η ομάδα να πάει στη Β’ εθνική. Για να είναι περισσότερο ανταγωνιστική. Για να θυμηθεί... τα παλιά. Τότε που δεν υπήρχαν «επαγγελματίες» και μεγάλα συμβόλαια. Τότε που υπήρχαν «παιδιά», τα οποία... πονούσαν τη φανέλα με το στάχυ. Ωραίος ο ανήφορος και οι «γιορτές» στην Α1. Όταν όμως δεν «φυλάγεσαι», η κατηφόρα είναι μεγάλη και επικίνδυνη...
Δημοσίευση 25/06/2015 από EDITOR 10:00